معماری
پیمان بهرامی فر؛ وحید قبادیان؛ مهناز محمودی
چکیده
ساخت‌وسازهای جدید در بافت تاریخی قبل از آنکه صرفاً یک بنای معماری باشد، به‌عنوان بخشی از شهر معرفی می‌شوند که باید برای حفظ انسجام و تداوم با بخش‌های تاریخی پیرامون از قواعد و ضوابط خاصی پیروی کند. هدف پژوهش بررسی چارچوب طراحی بناهای میان افزا در بافت تاریخی و نحوه ساخت‌وساز آن می‌باشد؛ بنابراین با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی ...
بیشتر
ساخت‌وسازهای جدید در بافت تاریخی قبل از آنکه صرفاً یک بنای معماری باشد، به‌عنوان بخشی از شهر معرفی می‌شوند که باید برای حفظ انسجام و تداوم با بخش‌های تاریخی پیرامون از قواعد و ضوابط خاصی پیروی کند. هدف پژوهش بررسی چارچوب طراحی بناهای میان افزا در بافت تاریخی و نحوه ساخت‌وساز آن می‌باشد؛ بنابراین با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی در جهت رسیدن به اهداف پژوهش اطلاعات گردآوری و از طریق کیفی مورد تجزیه قرار گرفتند. نتایج نشان میدهد که چارچوب پیشنهادی طراحی بناهای میان افزا در بافت تاریخی ثابت نیستند. بدین منظور ارزشهای معنایی متعدد، بهصورت عینی (مفاهیم موجود در کالبد) و ذهنی (مفاهیم موجود در ذهن) در کالبد بدنه‌های تاریخی قابل ادراک بودند. مدل پیشنهادی این پژوهش پس از تحلیل و ارزیابی شاخصها در کلانشهرهای مرکزی ایران (تهران، اصفهان، شیراز) نشاندهنده کشف راهکارهایی است که معماران آنها در مراحل خلق اثر به کار میبستند.
