غلامرضا رستمی؛ هوتن ایروانی
دوره 2، شماره 3 ، دی 1387، ، صفحه 3-12
چکیده
امروزه دستیابی به توسعه پایدار و درونزا و بهرهمندی عادلانه از مسکن، غذا، آموزش، بهداشت، امید و امنیت در شهرهای ایران از ضروریات اساسی به شمار میرود. عدم توجه به کیفی بودن مفهوم توسعه توسط مدیران و رونمودن به راه حلهای کمی که مفهوم رشد را بجای توسعه در بر میگیرد، شهرهایی مانند اصفهان را با مشکلات جدی روبرو نموده ...
بیشتر
امروزه دستیابی به توسعه پایدار و درونزا و بهرهمندی عادلانه از مسکن، غذا، آموزش، بهداشت، امید و امنیت در شهرهای ایران از ضروریات اساسی به شمار میرود. عدم توجه به کیفی بودن مفهوم توسعه توسط مدیران و رونمودن به راه حلهای کمی که مفهوم رشد را بجای توسعه در بر میگیرد، شهرهایی مانند اصفهان را با مشکلات جدی روبرو نموده است. تراکمهای ساختمانی نابجا و غیرفنی باعث عدم تعادل شده و زندگی مردم را به مخاطره انداخته است. در این نوشتار وضعیت موجود شهر اصفهان با مدل توسعه درون زا، با استفاده از روش تحلیلی مورد بررسی قرارمی گیرد. محور بررسی، تراکم ساختمانی بوده و مشکلات شهری از این منظر به آزمون گذاشته میشود. نتیجهی بدست آمده حاکی از عدم همسویی روند رشد شهری اصفهان با مفهوم توسعهی درونزا و پایـدار است. در انتها راه حلی بنام مدل امتیازی جهت بهبود مشـکل تراکم ساختمانی با رویکرد توسعه درونزا پیشـنهاد میگردد.
