بهرام امین زاده گوهرریزی؛ سیامک بدر
دوره 6، شماره 12 ، دی 1391، ، صفحه 39-48
چکیده
نفوذپذیری بافت‌های شهری از مفاهیم پایه در نظریههای معاصر شهرسازی است. این مفهوم در بسیاری از تصمیم‌گیری‌ها بعنوان معیاری کمی نقش دارد. در این مقاله ابتدا مفهوم و ماهیت نفوذپذیری و شاخص های پیشنهادی آن که عموماً متکی به نظریههای گرافهای مسطحاند بازنگری شده است. سپس نسبتهای آلفا و گاما که از مهمترین شاخصهای اندازهگیری ...
بیشتر
نفوذپذیری بافت‌های شهری از مفاهیم پایه در نظریههای معاصر شهرسازی است. این مفهوم در بسیاری از تصمیم‌گیری‌ها بعنوان معیاری کمی نقش دارد. در این مقاله ابتدا مفهوم و ماهیت نفوذپذیری و شاخص های پیشنهادی آن که عموماً متکی به نظریههای گرافهای مسطحاند بازنگری شده است. سپس نسبتهای آلفا و گاما که از مهمترین شاخصهای اندازهگیری نفوذپذیری بافت‌های شهری محسوب میشوند در تناسب با روابط گرافهای مسطح با بافت‌های شهری مورد تجدیدنظر قرار گرفته و روابط جدیدی پیشنهاد شده است. در ادامه با ترکیب 3 شاخص: فاصله نقاط تا گره با (ورودی و خروجی)، شاخص اصلاح شده آلفا و فاصله نقاط تا اولین گره روشی پیشنهاد شده تا براساس آن نفوذپذیری بافت شهری قابل اندازهگیری باشد. کاربرد این روش در بافت‌های شهری گذشته از دارا بودن سهولت نسبی، شرایطی را بوجود میآورد تا ارزیابی در مورد پیشنهاد یک کمان جدید یا تعریض یک محور بین گزینههای مختلف بهصورت نظاممندتری صورت پذیرد.
