خسرو دانشجو؛ سید مجتبی میرحسینی؛ محمدجواد مهدوی نژاد
دوره 9، شماره 23 ، آبان 1394، ، صفحه 83-90
چکیده
این تحقیق بر آن است که با تحلیل تعدادی از آثار معماری معاصر ایران از منظر طبیعتگرایی به الگوهایی دست یابد و با استفاده از آنها، نحوه برخورد با طبیعت را در تعدادی از آثار معماران معاصر ایران از نظر کمی و کیفی ارزیابی کند. پرسش اصلی در این پژوهش آن است که، تجلی طبیعتگرایی در معماری معاصر ایران چگونه بودهاست؟ در فرایند تحقیق از ...
بیشتر
این تحقیق بر آن است که با تحلیل تعدادی از آثار معماری معاصر ایران از منظر طبیعتگرایی به الگوهایی دست یابد و با استفاده از آنها، نحوه برخورد با طبیعت را در تعدادی از آثار معماران معاصر ایران از نظر کمی و کیفی ارزیابی کند. پرسش اصلی در این پژوهش آن است که، تجلی طبیعتگرایی در معماری معاصر ایران چگونه بودهاست؟ در فرایند تحقیق از تکنیکهای توصیفی- تحلیلی استفاده شده و دادههای مورد نیاز برای شکلگیری نظری موضوع با روش کتابخانهای، و تحلیلهایی که برای هر اثر آوردهشده با روش مطالعات میدانی جمعآوری میشوند. فرایند تحقیق و استنتاج بر مبنای تحلیل نمونههای موردی، که از میان آثار برجسته معماری معاصر ایران انتخاب شدهاند، استوار شدهاست. دستاوردهای پژوهش نشاندهنده آن است که استفاده از مصالح طبیعی، بهکارگیری آب در طرح، و بهرهگیری از فرمهای طبیعی بیشترین تأثیر را در چگونگی گرایش به طبیعت در معماری معاصر ایران داشتهاند.
