عطیه سینافر؛ پروین پرتوی؛ مهشید شکوهی
دوره 9، شماره 21 ، خرداد 1394، ، صفحه 91-100
چکیده
پرداختن به ارتقاء کیفیتمحیط، از مهمترین رسالتهای شهرسازان است. مقالهی حاضر بر نقش نفوذپذیری در ارتقاء کیفیتمحیط در مقیاس محله تأکید دارد. جهتگیریهای متناقضی در خصوص تأثیر نفوذپذیری بر کیفیتمحیط دیده میشود؛ فلذا این پژوهش با بررسی ابعاد نفوذپذیری و واکاوی اثرات مثبت و منفیِ آن بر کیفیتمحیط، درصدد پاسخگویی ...
بیشتر
پرداختن به ارتقاء کیفیتمحیط، از مهمترین رسالتهای شهرسازان است. مقالهی حاضر بر نقش نفوذپذیری در ارتقاء کیفیتمحیط در مقیاس محله تأکید دارد. جهتگیریهای متناقضی در خصوص تأثیر نفوذپذیری بر کیفیتمحیط دیده میشود؛ فلذا این پژوهش با بررسی ابعاد نفوذپذیری و واکاوی اثرات مثبت و منفیِ آن بر کیفیتمحیط، درصدد پاسخگویی به این ابهام بوده است. نتایج حاکی از آن است که با اتخاذ دیدگاهی منعطف میتوان ناهمسوئیها را به حداقل کاهش داد؛ در این راستا میتوان با محور قرار دادن توقعات موضوعی و موضعی بهعنوان مبنای تغییرات نفوذپذیری در جهت ارتقاء کیفیتمحیط گام برداشت. این مهم با ارائهی مدل روابط متقابل کیفیت محیط و نفوذپذیری به انجام رسیده است. آزمون این ارتباط در محله‌ی نارمک از طریق پرسشنامه و برداشتمیدانی در قالب ارزیابی51 سنجه و با بهکارگیری تکنیک سوآت به راهبردهایی کلی شامل برقراری تعادل در «تردد سواره و پیاده»، «ارتباط و انزوای فضاها» و «تقاضای نفوذ به بافت» منتهی شده است.
