علیرضا پاک فطرت؛ مسعود تقوایی؛ اصغر ضرابی
دوره 11، شماره 2 ، شهریور 1396، ، صفحه 5-16
چکیده
فضاهای سبز به عنوان جزئی از نظام عملکردی، واجد ارزشهای اجتماعی و اکولوژیکی برای بافت مرکزی شهرها میباشند و مکانیابی صحیح آنها برای برخورداری از یک مرکز شهری سرزنده اهمیت بسیاری دارد. امروزه قابلیت روشهای مختلف تصمیمگیری چندمعیاره از جمله فرایندهای تحلیل شبکهای و سلسلهمراتبی در حوزه مکانیابی به اثبات رسیده است. ...
بیشتر
فضاهای سبز به عنوان جزئی از نظام عملکردی، واجد ارزشهای اجتماعی و اکولوژیکی برای بافت مرکزی شهرها میباشند و مکانیابی صحیح آنها برای برخورداری از یک مرکز شهری سرزنده اهمیت بسیاری دارد. امروزه قابلیت روشهای مختلف تصمیمگیری چندمعیاره از جمله فرایندهای تحلیل شبکهای و سلسلهمراتبی در حوزه مکانیابی به اثبات رسیده است. پژوهش حاضر، توسعه فضای سبز شهری را در مرکز شهر شیراز با استفاده از سیستم پشتیبان تصمیمگیری متشکل از فرایند سه مرحلهای تحلیل سلسلهمراتبی-شبکهای و سیستم اطلاعات جغرافیایی بررسی میکند. نتایج تحقیق نشان میدهد که ترکیب دو فرایند تحلیل سلسله مراتبی-شبکهای ضمن رفع مشکلات تحلیل سلسله مراتبی، مدل مناسبی را برای تعیین میزان اهمیت معیارها، بررسی قابلیت اراضی و انتخاب موقعیت مکانی بهینه فضای سبز برای مناطق شهری به ویژه بافت تاریخی که دچار کمبود اراضی وسیع و مناسب است، فراهم میآورد. این پژوهش میتواند در جهت تحقق توسعه پایدار شهری از طریق پایهگذاری شیوههای استاندارد تصمیمگیری در برنامهریزی فضاهای سبز مورد استفاده قرارگیرد.