زهره داودپور؛ داریوش اردلان
دوره 2، شماره 3 ، دی 1387، ، صفحه 63-73
چکیده
هدایت گسترش شهرها به صورتی برنامهریزی شده که بتواند خواستههای ساکنان را برطرف نماید، همواره یکی از هدفهای برنامهریزان شهری بوده است. با توجه به فراز و فرودهایی که در زمینه برنامهریزی شهرها طی قرن گذشته دیده شده است، بررسی آنچه بر رشد شهرها و نحوه جهتگیری آنها اثر گذار بوده، میتواند راهنمای خوبی در شناسایی عوامل ...
بیشتر
هدایت گسترش شهرها به صورتی برنامهریزی شده که بتواند خواستههای ساکنان را برطرف نماید، همواره یکی از هدفهای برنامهریزان شهری بوده است. با توجه به فراز و فرودهایی که در زمینه برنامهریزی شهرها طی قرن گذشته دیده شده است، بررسی آنچه بر رشد شهرها و نحوه جهتگیری آنها اثر گذار بوده، میتواند راهنمای خوبی در شناسایی عوامل تاثیر گذار و میزان اثر بخشی آنها در آینده باشد. لذا پژوهش حاضر با رویکردی مقایسهای به بررسی گسترش 10 شهر میانی و بزرگ ایران طی چند دهه گذشته پرداخته است تا از این بازنگری بتوان نوع جهتگیری و عواملی که سبب گسترش این شهرها بودهاند را دریافت نموده و در نهایت عوامل مشترک آنها و همچنین عوامل خاص هر شهر را شناسایی نماید. در این پژوهش سعی شده با تکیه بر منابع معتبر و مرتبط با موضوع و با استفاده از مطالعات کتابخانهای، موضوع گسترش شهرها مورد بررسی قرار گیرد.
