1. احمدی ترشیزی، میترا. (1387). پایداری شهری، مدیریت شهری و روستایی. (چاپ اول). تهران: سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور.
2. اسماعیلی، حبیب اله؛ و خیری، سلیمان. (1385). کارگاه مقدماتی آموزش نرمافزار SPSS11.5. مشهد: دانشگاه علوم پزشکی مشهد.
3. اصغری جعفرآبادی، محمد؛ و محمدی، سیدهمؤمنه. (1393). سری آماری: روشهای متداول ناپارامتری، دیابت و متابولیسم ایران، 14 (3)، 162-145.
4. بانشی، محمدرضا؛ ذوالعلی، فرزانه؛ و محبی، الهام. (1393). راهنمای انتخاب آزمونهای آماری صحیح در پروپوزالها و مقالات علوم پزشکی. گامهای توسعه در آموزش پزشکی، 11 (3)، 329-321.
5. پرهیزکار، اکبر؛ و فیروزبخت، علی. (1390). چشم انداز مدیریت شهری در ایران با تأکید بر توسعه پایدار شهری. فصلنامه جغرافیایی سرزمین، 8 (32)، 66-43.
6. رهنما، محمدرحیم؛ و لیس، آنا. (1385). اندازهگیری تغییرات دسترسی درمنطقه مادرشهر سیدنی. جغرافیا و توسعه، 4 (7)، 155-137 .
7. رهنما، محمدرحیم؛ و فرقانی، حجت. (1387). برنامهریزی دسترسی به اتوبوس در ایران: شهر مشهد، مدرس علوم انسانی، 12 (2)، 96-73 .
8. زریونی، محمد رضا. (1356). برنامه ریزی حملونقل شهری. تهران: انتشارات دهخدا.
9. سیدحسینی، سیدمحمد و موسویزاده، سیاوش. (1391). طراحی شاخصهای حملونقل پایدار در شهرهای صنعتی. مجموعه مقالات دوازدهمین کنفرانس بینالمللی مهندسی حملونقل و ترافیک. اسفند 1-2، (ص217-228). تهران: سازمان حملونقل و ترافیک.
10. شکوری اصل، شیده ؛ و رفیعیان، مجتبی. (1394). کاربرد سیستم های پشتیبان تصمیمگیری فضایی در برنامهریزی شهری. هویت شهر، 9 (24)، 42-35 .
11. عباس زادگان، مصطفی؛ بیدرام، رسول؛ و مختارزاده، صفورا. (1391). نگاهی ساختاری به اصلاح شبکه معابر در بافت های فرسوده جهت حل مشکل نفوذپذیری و انزوای فضایی این محلات؛ نمونه موردی: بافت های فرسوده مشهد. مدیریت شهری، (30)، 178-163.
12. کاشانیجو، خشایار و مفیدی شمیرانی، سید مجید. (1388). سیر تحول نظریههای مرتبط با حملونقل درون شهری. هویتشهر، 3 (4)، 14-3.
13. لرکی، حسین؛ ملکزاده گورادل، نسرین؛ نخعی، فردیس و یوسفی خوشبخت، مجید. (1392). یک روش ترکیبی اصلاحی فرا ابتکاری برای حل مسأله مسیریابی وسیله نقلیه ظرفیتدار. پژوهشنامه حملونقل، 10 (1)، 88-73 .
14. Bongardt, D., Schmid, D., Huizenga, C., & Litman, T. (2011). Sustainable transport evaluation: Developing practical
tools for evaluation in the context of the CSD process. Partnership on Sustainable Low Carbon Transport, Eschborn, Germany.
15. Chen, S., Claramunt, C., & Ray, C. (2014). Aspatio-temporal modelling approach for the study of the connectivity and accessibility of the Guangzhou metropolitan network. Journal of Transport Geography, 36, 12–23.
16. Daisa, M. J. (2004). Traffic, Parking and Transit- Oriented Development, The New Transit Town; Best Practices in Transit-Oriented Development. (Edited by Hank, D. & Gloria O.). 113-130, Washington, London: Island Press.
17. Davies, H. T. O., & Crombie, I. K. (2009). What are confidence intervals and p-values?. London: Hayward Medical Communications.
18. Dorsey, B. (2005). Mass transit trends and the role of unlimited access in transportation demand management. Journal of transport geography, 13 (3), 235–246.
19. Ghoseiri, K., & Morshedsolouk, F. (2006). ACS-TS: Train Scheduling Using Ant Colony System. Journal of Applied Mathematics and Descision Science, ID 95060, 1-28.
20. Hansen, W. (1959). How accessibility shapes land use. Journal of the American Institute of Planners, 25 (1), 73-76.
21. Karou, S., & Hull, A. (2014). Accessibility modelling: predicting the impact of planned transport infrastructure on accessibility patterns in Edinburgh, UK. Journal of Transport Geography, 35, 1–11.
22. Shahravan, A., Ghassemi, A.R. & Baneshi, M.R. (2013). Statistics for Dental Researcher, Part 2: Descriptive Statistics, Journal of Oral Health and Oral Epidemiology, 1 (2),53-59.
23. Stead, D., & Marshall, S. (2001). The relationships between urban form and travel patterns. An international review and evaluation. 1 (2), 113 – 141.
24. Xiaosu, M., & Hong, K. L. (2013). On Joint Railway and Housing Development Strategy, Social and Behavioral Sciences, 80, 7–24.