نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 سردبیر نشریه مطالعات جامع مدیریت شهری

2 استادیار دانشکده معماری و هنر دانشگاه کاشان

چکیده

مساجد به‌عنوان نوعی قرارگاه‌های جمعی با پتانسیل اجتماع‌پذیری بالا در راستای هم‌ساختی فعالیت‌های عبادی، آموزشی و فرهنگی؛ سلسله‌مراتبی از نظام‌های رفتاری و فعالیتی را به‌وجود می‌آورند. امروزه به دلیل تغییر در ساختار شهری، می‌توان شاهد افزایش شکل‌گیری مساجدی با ساختاری طبقاتی و یا طرح‌های با مبانی کمینه‌گرایی بود که؛ سرزندگی، پویایی و میزان اجتماع‌پذیری مطلوب و پیوند پایدار مابین فضا و مخاطبان در این مساجد برقرار نگردیده است. هدف پژوهش؛ بررسی سنجش میزان اجتماع‌پذیری در مساجد و عوامل مؤثر در کیفیت اجتماعی آن با اولویت قرار دادن مؤلفه‌های کالبدی و عملکردی در مساجد شهر قزوین می‌باشد. ابتدا مساجد موردنظر با روش توصیفی ـ تحلیلی و میدانی موردسنجش قرارگرفته‌اند و در ادامه به جهت بررسی پاره‌ای از پارامترها، پرسشنامه تدوین گردیده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که عوامل کالبدی ایستا و پویا نظیر؛ توزیع، پیکره‌بندی، سلسله‌مراتب فضایی و آسایش محیطی به‌همراه عوامل فعالیتی، در اجتماع‌پذیری محیط مساجد تأثیرگذار می‌باشند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

  1. انصاری، مجتبی؛ حقیقت‌بین، مهدی، اسفندیاری، مریم، اسفندیاری، سارا. (1393).بازخوانی ادراک محیطی در معماری اسلامی با تأکید بر مولفه‌های "مسجد " به‌عنوان قرارگاه رفتاری. مجموعه مقالات اولین کنگره بین‌­المللی افق‌های جدید در معماری و شهرسازی، تهران. 
  2. پاکزاد، جهانشاه. (1384).راهنمای طراحی فضاهای شهری در ایران، تهران. شرکت طرح و نشر پیام سیما: وزارت مسکن و شهرسازی.
  3. حیدری، علی­اکبر؛ و زعیمی، نسرین. (1396). اولویت­بندی شاخص­های تأثیرگذار در اجتماع­پذیری ایستگاه­های مترو.مطالعات­محیطی هفت­حصار،19، 74-63.
  4. دانشگرمقدم، گلرخ؛ بحرینی، سیدحسین؛ و عینی­فر، علیرضا. (1390). تحلیل اجتماع­پذیری محیط کالبدی متأثر از ادراک طبیعت در محیط انسان­ساخت.مجله علمی پژوهشی هنرهای زیبا27،45-36.
  5. فلاحت، محمد صادق. (1384). نقش طرح کالبدی در حس مکان (مقایسه حس مکان پنج مسجد معاصر با طرح سنتی و نوآورانه در تهران).هنرهای زیبا، 22، 35-42.
  6. صادق‌پور، بهرام؛ و مرادی، بهرام. (1390).تحلیل آماری با نرم‌افزار SPSS & AMOS. ساری: دانشگاه مازندران.
  7. صالحی‌نیا، مجید؛ و معماریان، غلامحسین. (1388)، اجتماع‌پذیری فضای معماری.مجله علمی پژوهشی هنرهای زیبا، 1، 5 ـ 17
  8. کربلایی­حسینی غیاثوند، ابولفضل؛ و سهیلی، جمال­الدین. (1397). بررسی نقش مؤلفه‌های کالبدی در اجتماع­پذیری فضاهای فرهنگی با استفاده از تکنیک چیدمان فضا. آرمانشهر، 25، 361 ـ 373.
  9. معینی، مهدیه. (1390).تبیین کیفیت محیط مسکونی بر اساس مؤلفه‌های معرف مکان. رساله دکتری معماری دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران.
  10. Archea, J. (1977). The Place of Architectural Factors in Behavioral Theories of Privacy. Journalof Social, 33,116 ـ 137.
  11. Efroymson, D., & Thi Kieu Thanh Ha, T., & Thu Ha, Ph. (2009). Public Spaces: How They Humanize Cities.
  12. Forgas, J. (1994). Interpersonal Behaviour: The Psychology of Social Interaction. (B. Beygi., & M. Firoozbakht, Trans.). Tehran, Iran: Abjad Publications.
  13. Francis, J., Giles ـ Corti, B., Wood, L., & Knuiman, M. (2012). Creating Sense of Community: The Role of Public Space.Journal of Environment Psychology, 4, 401 ـ 409.
  14. Hillier, B. (2007). Space is the Machine, Cambrige, Cambrige University Press.
  15. Lang, J. (2007). Creation of Architectural Theory: sThe Role of Behavioral Sciences in Environmental Design, translated by Alireza Einifar, Tehran: University of Tehran Press.  
  16. Lechner, F. J. (1991). Simmel on social space. Theory, Culture& Society. Journal of Sage, 3, 195 ـ
  17. Lefebvre, H. (1991). The Production of Space. London